Bye Bye Bangkok

Ik had de intentie om een paar dagen, ik dacht 3, in Bangkok te blijven. Maar er is veel te veel te zien en te doen om zo kort te blijven dus ik heb er een paar dagen aangeplakt. In die dagen is elke dag weer anders. Elke dag worden al mijn zintuigen geprikkeld door alles wat er om me heen gebeurd. De eerste dagen ben ik me een beetje gaan orienteren op de stad. Woensdag naar Grand Palace gewandeld want dat ik om de hoek van waar ik verblijf. Helaas was hij uitgerekend vandaag gesloten wegens een bedevaarts dag. Toen ik op de kaart aan het kijken was wat ik dan maar eens zou gaan doen kwam de vriendelijke Ali (een islamitische Thai???) me te hulp geschoten en zei dat ik vandaag naar 3 andere tempels moest gaan dat ook vlakbij was. Hij hield een Tuk Tuk aan en onderhandelde gelijk dat ik voor 30 BHT mee mocht. In eerste instantie was ik er wat sceptisch over, 30 BHT? Das wel erg goedkoop, en de chauffeur , met zijn ene glazen oog zag er ook niet al te best uit maar goed aan de andere kant zag ik meerdere mensen bij ietwat minder charmante chauffeurtjes instappen, ook alleen, dus ging er vanuit dat het wel goed zat. Ali zei dat ik nooit meer dan 70BHT moest betalen. Ok.. Mn chauffeurtje bracht me keurig naar de tempels. Overigens heel gezellig zitten kletsen tijdens de rit. Eenmaal aangekomen wilde ik hem de 30BHT betalen maar hij wilde het niet aannemen. Hij zei, wil je niets anders zien dan? Ik jawel, maar je hoeft niet op me te wachten. Maar hij stond er op. En ik stond erop dat hij die 30 BHT aannam zodat ik niet aan hem vast zat. Een beetje beledigd nam hij het geld toch maar aan. Maar desondanks hield hij me mt zijn goede oog overal in de smiezen. Vond het niet echt bepaald relaxt dus heb hem zo snel mogelijk afgeschud. 3 kwartier later kwam ik terug en stond hij nog steeds te wachten. Ok, ik kwam erachter dat je niet bepaald makkelijk bij de tempels weg kwam dus ik had geen keus om mee te gaan. ( t klinkt enger merk ik nu dan dat het was hoor, wacht af...) Mister glass bracht me naar de volgende tempel, en wilde weer de 30 BHT niet aannemen maar bleef weer keurig op me wachten, de trouwe hond. Uiteindelijk heeft hij me naar mijn hostel teruggebracht en toen ik hem 30 BHT wilde betalen, wilde hij het niet aannemen. Dus voor slechts 75 cent had ik al een heel stuk van de stad gezien. Achteraf kwam ik erachter dat ze werken op commissie, ze kunnen bij elke "attractie" benzine couponnen krijgen waardoor de rit voor de toerist goedkoper word en zij zelf de kosten niet hoeven te betalen. Al zitten er ook minder te vertrouwen gasten tussen al naar wat ik inmiddels heb gehoord die brengen je langs alle "checkpoints" en kom je uiteindelijk nergens waar je heen wou gaan. Enfin, vrijdag heb ik een prachtige fietstocht door Bangkok gemaakt van 5 uur lang. We hebben gegeten langs de rivier, waar een heel schattig thais vrouwtje haar "veranda" als restaurantje gebruikte en een heerlijk maaltje voor ons had bereid. Vandaag naar Grand Palace en Wat Pho geweest. Fascinerend! Elke keer als ik op mn blote voeten een tempel binnenstap en de locals op hun knieen hun gebeden in stilte zie voeren, word ik op een of andere manier overspoeld door emoties. Ze bidden niet voor een god van een geloof maar voor henzelf en hetgeen waar zij zelf in geloven. Iets wat de Boeddha naar Azie heeft gebracht waardoor de mensen hier (over het algemeen) heel vredelievend en gelukkig zijn met wat ze hebben. Ook in desloppenwijken. Overal waar je komt word je verwelkomd, in het centrum natuurlijk voornamelijk voor je geld maar tijdens de fietstocht reden we door een buitenwijk van Bangkok en iedereem groette ons maar ook elkaar. Vooral de kleine kinderen gingen helemaal door het dolle als er een groep toeristen langs kwamen. Natuurlijk zit hier ook wel een commerciele reden achter maar dat kan je ze niet kwalijk nemen, ze houden het toch maar vol. Nederland kan een puntje zuigen aan de gastvrijheid van de Thai. Toen ik eenmaal door had hoe de infrastructuur in elkaar zat (infra-destructuur, want structuur is ver te zoeken. ) ben ik met de bus, te voet of ter water de stad door gegaan tussen de locals. In de bus vroeg vandaag een meisje met mondkap uit Singapore me welke bus ze moest nemen om naar Siam square te gaan, ik kon haar uiteraard niet antwoorden maar vond het een groots compliment. Tjeetje ik heb te veel om te vertellen...
K heb donderdagavond hele avond bier gedronken en pool gespeeld met een meisje uit de Filipijnen. Ze werkt voor een vrouwen-rechten organisatie dat grotendeels wordt gefinancierd door onze overheid. Haar eigen levensverhaal was zacht gezegd indrukwekkend. Gelukkig was haar dorp als een van de weinigen overgeslagen tijdens de overstromingen. Ik zal zeker contact met haar houden. Helaas moest ze tot 7 december in Bangkok blijven, en wil ik hier zo onderhand wel weg. Want voor 1 ding moet ik mij even hervatten, het vliegveld rook naar Toko Gembira op de Tempelierstraat en mijn wijkje ook maar de rest van Bangkok STINKT!
Mikie Dit is iets voor jou: Ik liep gister door een verkoopstentje van 2 doven mensen, maar toen ik in gebarentaal terug sprak hoefde ik gelijk niets meer te kopen. Zo ook vandaag met een dove straat verkoper. Handig, hier wordt jij dan in ieder geval niet constant aan je lijf getrokken.;) (al valt t allemaalop zich wel mee zodra je 2 keer nee zegt en doorloopt of gewoon negeert houden ze het gelijk voor gezien.)
Gisteravond met een oude man uit Vietnam gegeten, hij was hier omdat hier zijn dokter zit en hij iets met zijn longen heeft. Oorspronkelijk kwam hij uit Zweden, maar is de hele wereld over geweest als fotograaf en kon niet meer aarden in Zweden. Tijdens de oorlog in Vietnam was hij ook aan het werk. Hij heeft me goede tips gegeven voor de rest van mijn reis, en me ook een beetje geleerd hoe ik mooie foto's kan maken. Want dat is een van de beste investeringen geweest, mn camera. Eenmaal foto's gemaakt met dat ding en je wilt echt dat kleine dingetje niet meer.
Ik heb nog veel meer te vertellen maar in de tussen tijd dat dat gedaan is zitten jullie al lang en breed hier bij me in Thailand een Sanghaatje te drinken dus dat ga ik niet doen.

Ik geniet van het verdwalen, ik geniet van de onzekerheden, ik geniet van de bevolking, ik geniet van een boekje lezen en een bordje Pad Thai eten met een flesje Chang of Sangha, ik geniet van het afdingen, ik geniet van de tempels en de stank van deze stad.. Ik geniet van de absolute vrijheid. Ik zal vast nog wel op mn bek gaan, maar dat zien we dan wel weer.
Morgen ga ik Bangkok verlaten en ga ik op een tripje naar Kanchanaburi. Daar zal ik 3 dagen blijven en de tocht voortzetten richting Chiang Mai. Wordt vervolgd...

SawadeeKha!!

ps. Mam, reikt jou reiki ook 10.000km verderop? Zoja, wil je je handen vanavond dan even op mn buikje leggen? ;)