Never try Never know

700km later... Laatste dag in Bangkok, om 7 uur 's ochtends opgepikt door een gammel busje om me naar Kanchanaburi te brengen. Op Kho San Road werd ik met nog 4 anderen ineens het busje uitgegooid. Er werd niks gezegd alleen dat we op een ander busje moesten overstappen.. Daar stonden we dan met de slaap nog in onze ogen.. Allemaal met hetzelfde gevoel: K*t We zijn genaaid! K had het nog niet gezegd en daar kwamen 2 andere busjes aangereden vol met andere kleine mensen met grote rugzakken. Na ongeveer 1 uur had de organisatie de planning rond wie met welk busje mee zou gaan, en zijn we vertrokken naar Kanchanaburi. Onderweg gestopt bij een oorlogsmuseum en oorlogsbegraafplaats. Dezelfde dag met de trein over de River Kwai brug geweest, wat echt heel erg mooi was ook gezien de historie ervan. Hetzelfde busje heeft ons uiteindelijk naar ons hostel gebracht waar ik mijn eerste, nouja niet eerste, maar je weet wel zo'n geluksmomentje beleefde. The floating house, de kamers incl badkamer dreven letterlijk op het water. Als je 'smorgens wakker werd keek je uit over de River Kwai met zijn ochtend damp en de "jungle". Rustgevender kan je het bijna niet krijgen. Na ons avondmaal, nog een boottocht gemaakt om er vervolgens totaal uitgerust maar verkleumd vanaf te komen. Het is hier "winter" en 's avonds is het echt best wel koud. Mijn nieuwe tsjechische vriend en vriendin hadden daar gelukkig wel wat op, het heet Slivowitse (ofzoiets) een tsjechs ga-je-lekker-van-slapen drankje. Laten we het er op houden dat het een gezellige avond was.
Volgende dag naar de Erawan watervallen geweest... prachtig! Tevens een natuurlijke peeling gehad, van de visjes die daar zwommen, aparte ervaring. Het klinkt heel stoer maar ik heb natuurlijk gegild als een viswijf toen die beestjes aan mn tenen begonnen te zuigen/bijten. Verder naar de tigre tempels geweest, waar ik na 5 minuten ook weer weg was, vond het echt verschrikkelijk. Het klinkt allemaal heel leuk hoor zo'n tijger opvang tehuis door monniken enzo, maar die beesten worden helemaal voor pampus gelegd en aan een nog geen halve meter lange ketting gehouden zodat de toeristen een leuke foto hebben voor thuis. Nee dat was t niet voor mij. Derde dag naar hellfire pass geweest, de net niet afgemaakte spoorweg tussen thailand en burma tijdens de oorlog onder het bewind van Japan. Echt heel erg indrukwekkend, iedereen was er ook even stil van. Toen er 3 dagen opzaten ben ik weer terug gegaan naar Bangkok, om vervolgens de nachttrein naar Chang Mai te pakken. Heerlijk geslapen, en voor me gevoel was ik binnen no time in Chang Mai. Ik had in Bangkok al een trekking geboekt door de jungle, dus na 1 nacht geslapen te hebben in Chang Mai vertrok ik samen met nog 11 andere mensen richting de bergen. In totaal 30 km gewandeld, bergje op en bergje af, en 2 nachten in de jungle geslapen bij de Karen (in thai: Kariang) hill-tribe. Super lieve mensen, mooie gezichten ook. Ze spraken geen woord engels (gelukkig) en zelfs geen Thai maar ze waren verschrikkelijk lief. We hadden een super leuke groep en 4 kneitergestoorde tourguides, heel erg lache! Die Thai hebben best wel humor. Eentje daarvan was de hele weg dat we de eerste dag naar het eerste dorpje liepen bezig met zijn mes en een blok bamboo. Wij zaten ons maar de hele tijd af te vragen wat het nu was, en hij deed er zo moeilijk over om het te vertellen. Later die avond begreep ik het. De economie van de hill tribe mensen bestaat namelijk uit: Seizoensfruit, groente, bananenfarms, nu dan ook toeristen en.... Opium! En van bamboo maak je pijpjes, van cola blikjes maak je een soort stoofje om je shit te verhitten, met bladeren maak je vuur en met Burma als je buurland rook je massaal opium in de jungle. What else to do?! Naarmate de avond vorderde en het kampvuur goed aan was zat de sfeer er helemaal in. K heb het nieuwkoopse Zip-Boinken internationaal gekregen, geweldig spel vonden ze het vooral Mister SuperTarzan. Ode aan Nousj, Mel en An! ;) Owja even een leuke benadering van je bekeren tot een ander geloof: ik zat met 1 van onze tourguids te praten (kwamen allemaal oorspronkelijk uit een jungledorpje maar woonden nu in chang mai om engels te leren en tourguide te zijn) en vroeg of ze hier ook boedhisten waren. Sommige wel, maar je hebt ook christenen en katholieken. Ik vroef wat hij was. Hij was vroeger boedhist samen met zijn familie maar nu katholiek. Toen ik vroeg waarom, kreeg ik echt het meest grappige antwoord ooit, wat overigens misschien wel heel logisch is voor een economie wat puur op de natuur is gebaseerd. Enfin zijn antwoord: "Als je als boedhist in de jungle bijvoorbeeld aan het vissen bent en je moet piesen en je piest tegen een boom en je vervolgens de volgende dag buikpijn hebt, dan moet je als boedhist terug naar die boom om sorry te zeggen!" " Tja logisch haha, das natuurlijk niet handig vind die boom nog maar es terug, dan lig je liever met een kruik op je matje op de grond!" "Als je katholiek bent hoeft dat niet." Hij begreep niet helemaal waarom ik moest lachen maar goed.

Na 3 dagen jungle, gezellige nachten onder de sterren bij het kampvuur, de happy house, koude nachten op de grond, en douchen onder de waterval was het helaas tijd om weer terug te gaan naar de beschaafde wereld. Het eerste wat we wel gedaan hebben toen we aankwamen bij het hostel is een thaise massage. oelala that's gooood!! De volgende dag heb ik voor dood gespeeld bij het zwembad. Helaas moest ik iedereen van de trekking gedag zeggen, bijna iedereen hier gaat naar het zuiden. Ik ben de enige die als een zalm tegen de stroom inzwemt. Ik ben gister dan ook naar een ander hostel gegaan waar ik slaap voor 70BHT in een dorm met warme douche en een aantal mensen heb ontmoet die gelukkig net als ik de reis vervolgen richting het noorden. De volgende stop word denk ik Pai. Dus again, wordt vervolgd....

ps. Ik heb een Thais nummer voor degene die daar naar hebben gevraagd: 0843727108.

ps 2.: Carlijn, mam: die Teva's wat kan ik erover zeggen. Ze zien er niet uit. Maar je weet inderdaad niet wat je mist als je ze nooit hebt gedragen. Ik had ze per ongeluk laten liggen in het vorige hostel. Toen ik erachter kwam had de schoonmaakster ze al meegenomen. Gelukkig heeft ze ze de volgende dag terug gebracht. (hoe lief)